حتی ممکن است به علت علائم و ناتوانی‌های ایجاد شده ناشی از بیماری جلوی دیگران خجالت بکشید ولی نباید نگران بود این یک واکنش ذهنی است و ممکن است در اکثر افراد اتفاق بیفتد و قابل حل است. باید تلاش کرد و به مرور زمان بیماری را بپذیرید و همراه با بیماری یک زندگی جدید را آغاز کنید.
هر کس در هر مقام و منزلت و موقعیت و دانش و قدرت، ممکن است روزی بیمار شود، لذا اینگونه نیست که کسی از بیماری به طور کامل در امان باشد، همچنان که برای هر زندگی هم پایانی هست. مسأله این نیست که چه اتفاقی برای شما می افتد، مهم نگرش شما نسبت به آن است. این شما هستید که تصمیم می‌گیرید بدبخت باشید یا خوشبخت.
سال ها پیش، مردم عموماً بدون هیچ اعتراضی توصیه‌های پزشک را می‌پذیرفتند. اما سیستم ارتباط یک طرفه، نه برای شما و نه برای پزشک شما سودی را در پی ندارد. مراقبت بهتر، نتیجه مشارکت فعال شما در امر مراقبت بهداشتی و همکاری با پزشک در قالب یک تیم است.
فعال‌تر شدن در امر سلامت خود، به شما کمک می کند زندگی سالم تر و پربارتری داشته باشید. علاوه بر تغذیه صحیح و ورزش، به همکاری با پزشک خود و سایر اعضاء گروه مراقبت‌های بهداشتی بپردازید تا اطمینان حاصل کنید مراقبت‌های لازم بر روی شما صورت می‌گیرند. چنانچه به یک بیماری مبتلا هستید، تا آنجا که امکان دارد در مورد آن اطلاعات کسب کنید.
اکثر ما در طول زندگی به یک یا بیش از یک بیماری مزمن مبتلا می‌شویم. ابتلا به بیماری‌های مزمن علی‌رغم ضعف جسمی ممکن‌است، مشکلاتی مانند ناراحتی‌های عاطفی، ناامیدی، خشم و افسردگی به دنبال داشته باشد. بنابراین؛ بهترین راه برای زندگی با بیماری مزمن این است که با به حداکثر رساندن قابلیت جسمانی و لذت بردن از زندگی، بر مشکلات جسمی و روحی ناشی از بیماری غلبه کنیم. از این رو شیوه مدیریت بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که افراد مختلف برای مقابله با بیماری، سبک‌های متفاوت مدیریتی را انتخاب می‌کنند؛ برخی در مواجهه با بیماری کاری نمی‌کنند و فقط از آن رنج می‌برند، برخی تنها با مصرف دارو در صدد غلبه بر بیماری هستند و برخی نیز شیوه «خود مدیریتی» بیماری را پیش می‌گیرند.
